Dyskusja o książkach o tematyce tanecznej - relacja

Relacja ze spotkania wokół książek o tematyce tanecznej, prowadzonego przez Jadwigę Majewską, w którym udział wzięli związani z Krakowem artyści:

Romana Agnel: tancerka, choreografka, specjalizująca się w tańcach charakterystycznych oraz historycznych. Założycielka i dyrektorka jedynego w Polsce profesjonalnego Baletu Dworskiego „Cracovia Danza”.

Marta Pietruszka: tancerka, choreografka, pedagog. Przygodę z tańcem rozpoczęła w Studenckim Teatrze Tańca „Kontrast”. Razem z Iwoną Olszowską założycielka Eksperymentalnego Studia Tańca EST.

Jerzy Maria Birczyński: tancerz m.in. w Teatrze Wielkim w Łodzi i Polskim Teatrze Tańca za dyrekcji Conrada Drzewieckiego. Założyciel Baletu Form Nowoczesnych AGH, twórca choreografii do wielu spektakli dramatycznych.

(źródło: www.taniecpolska.pl)

/ fot. Monika Stolarska/

Na początku spotkania Romana Agnel opowiadała o odnowie ruchu folkowego nie tylko w muzyce, inspiracjach tańcami narodowymi i mylnym przekonaniu, że chcąc tworzyć coś współczesnego należy wyrzec się tradycji. Przy tej okazji wspomniane zostały projekty taneczne inspirowane folklorem, jak np. w Folk, a ja się nie zgadzam? Edyty Kozak i Rolanda Rowińskiego (2011) czy prezentowane na tegorocznej edycji festiwalu Kroki Mazurki Marcina Maseckiego.

Rozmawiano również o początkach i rozwoju tańca współczesnego w Polsce, gdy zakładane były grupy studenckie i zespoły przy domach kultury. Marta Pietruszka wspominała, jak razem z Iwoną Olszowską, organizowały międzynarodowe warsztaty, co dawało im możliwość poznawania amerykańskich twórców tańca współczesnego.

Jak zauważył Jerzy Maria Birczyński, tworzenie tańca współczesnego polega na nieustannych poszukiwaniach i czerpaniu ze swojej tradycji. Wyłania się z tego obraz polskiego tańca współczesnego łączącego zdobycze nowoczesnych twórców zagranicznych z czytanym na nowo dziedzictwem tańców narodowych.

Na spotkaniu wspomniana została również wydawana w tym roku książka pt: Taniec współczesny w Polsce w drugiej połowie XX wieku. Będzie to publikacja po konferencji naukowej pod tym samym hasłem, która miała miejsce na łódzkiej Akademii Muzycznej w maju 2016r.

Autorzy tekstów wchodzących w skład książki, zajmując się okresem w historii tańca jeszcze dotąd nie zbadanym, próbują wypełnić lukę w narracji o rozwoju tańca w Polsce. Obalają teorię, że taniec współczesny nie istniał w naszym kraju przed zmianą systemu i pojawił się dopiero po 89.r.

Inne interesujące pozycje przywołane podczas spotkania to:

-Teatr swój widzę kuliście, wydany na jubileusz 60 - lecia istnienia Wrocławskiego Teatru Pantomimy bogato ilustrowany zbiór tekstów, dotyczących działalności teatru i świadectw współpracowników Henryka Tomaszewskiego.

-Powrót (do) przyszłości, zapis wystąpień w ramach projektu kuratorskiego Mateusza Szymanówki przy Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, na temat funkcjonowania tańca w przestrzeniach galeryjnych i jego korespondencji ze sztukami plastycznymi.